Gisterenavond leerde ik het bruisende Bari kennen. Klein en groot, jong en oud waren te vinden in straten of op pleinen. Wat mij opviel: de vrouwen in het oude stadsdeel zaten in groepjes te kakelen op straat, de venten verzamelden zich rond zij die kaartten.
Gelukkig vond ik na lang rondzwerven, in één van de smalle straatjes de pizzeria terug. Gelukkig was ik vroeg. Er stonden, binnen en buiten, maar liefst 85 tafels genummerd. Ik nam het speciale menu. Om te starten kreeg ik acht (!) kleine borden met o.a. mosselen, olijven, koude groentjes, gebakken lever, mozzarella met prosciutto ... Daarna moest ik nog een hele pizza naar keuze verorberen. Halverwege moest ik opgeven. Het dessert, een sorbet, kreeg ik nog binnen, maar de koffie met een 'dreupel' heb ik afgewezen. Dat alles kostte me maar 15 euro! Tijdens het eten heb ik mijn ogen de kost gegeven. Ik zag dat de senorita's het hoge woord voerden, letterlijk en figuurlijk.
Toen ik buitenkwam, stond een rij mensen te wachten op een vrije tafel.
Hoe zag het weer er deze morgen om 7 uur uit? Meer blauw dan wolken, maar slechts 22 graden. Een beetje frisjes dus, maar 's middags werd het al vlug 28 graden.
Ik nam een stevig ontbijt en sloeg wat voorraad in voor onderweg.
Om 8.30 uur stapte ik mijn fiets op en verliet de slapende stad. In nieuw Bari zijn de straten kaarsrecht. Om uit de stad te komen moest ik meer dan 10 km rijden op een gescheiden viervaksbaan. Gelukkig was het zondag en was er geen kat te zien. Ik reed voorbij het prachtige stadion van Bari.
Daarna had ik gekozen voor rustige binnenwegen en dat bleek deze keer de juiste keuze. Voor, links en rechts van mij zag ik niks anders dan olijfbomen. Nu en dan werd de stilte doorbroken door kloppende mannen die begonnen aan de olijfoogst.
Onderweg zag ik dat een regenbui me voor was geweest. Gelukkig maar!
Plots veranderde het landschap in een dorre streek. Pino vertelde me vorig jaar dat het hier prachtig is in april en mei, als alles in bloei staat. Misschien is het een idee om hier een volgende keer wat vroeger op het jaar naartoe te reizen!
De rit van gisteren was 67 km lang en die van vandaag 78, die ik heb moeten inkorten. De B&B in Irsina was volgeboekt.
Morgen wordt het een ritje van 90 km.
Ik werd hier zeer goed ontvangen in een mooie B&B, die wel een eindje van het centrum ligt. Een fris pintje drinken, lukt dus niet. Maar de baas zal vanavond met mij naar de stad rijden.
Ziezo, morgen onze laatste fietsdag. Dan zit het er weer op.
Ciao
Jan
 |
| Een verlaten landschap |
 |
| Het dorre landschap |
 |
| De hongerige spijzen |
 |
| In het oude Bari |
 |
| De crypte van Saint Nicola |
 |
| Het stadium van Bari |
Leuk om te volgen op de blog, wat moet het op de velo dan niet zijn. Succes met ultimo kilometros! Groeten. Kevin W.
BeantwoordenVerwijderenAmaai, ge begint nen echten luxetoerisy te worden: 8 gangen zonder apero en dessert.
BeantwoordenVerwijderenAllez, nog een duwke en gij zijt bij Pino. Doe hem de groeten