Dag 4: Agrigento - Piazza Armerina

Gisterenavond ben ik, op aanraden van de heer des huizes, via enkele trappenstraten naar de oude stadskern geweest, op zoek naar een betaalbaar restaurant. Op de foto's kan je zien dat de restaurantjes in die zijtrappenstraatjes hun tafels buiten plaatsen. Het is ook zo romantisch als je met ... bent.

Deze morgen, toen ik mijn venster opende, zag ik een regenboog boven de zee. Maar zonder regen!

Om kwart na acht kwam de patron met het ontbijt. Tot nu toe het beste ontbijt dat ik al kreeg: natuurlijk een croissant in een plastiekje, maar dan wel met drie soorten zelfgemaakte confituur; enkele Belgische tassen koffie en yoghurt als dessert. De patron vertelde dat hij een halve Siciliaan is: zijn vader is Siciliaan, zijn moeder Roemeens. Hij verbleef al in Londen, Frankrijk, Qatar, Rome en nu dus in Agrigento. Het was een toffe gast, maar door al dat geklets was het al 9 uur voor ik kon vertrekken voor een zware rit.

Het was maar 20° C en voor de patron betekent dat winter.

Ik zat pas op de fiets toen een paar nietsbetekenende druppels uit de lucht vielen. Met een ferme afdaling verliet ik de stad en het ging de rest van de dag op en neer. Gelukkig was de hele grote warmte weg en had ik een sterke wind in de rug.

De natuur in het binnenland is ruw en dor.

Plots werd ik wakker geschud door een hond die een poging ondernam om mij aan te vallen. Gelukkig deed mijn toestelletje zijn werk.

Ik ben blij dat ik een hele voorraad drank bij had, want in vier uur tijd had ik nergens de kans mij te bevoorraden.

Na 107 km en 1600 hoogtemeters ben ik bij mijn B&B aangekomen. Iedere stad ligt hier op een hoogte en om de B&B te bereiken moet je - door het eenrichtingsverkeer - eerst omhoog en dan terug naar beneden. En ik ben het bijna zeker ... ik zag hem al in de verte.

Ciao

Jan

Trappenstraat met restaurantjes

Tijdens mijn avondmaal

Het ruwe landschap

Piazza Armerina